ကုိယ္.ဘဝ ကို ကိုယ္တည္ေဆာက္ေနတာပါ

 နာမည္ေက်ာ္အိမ္ေဆာက္လုပ္ငန္းၾကီးတစ္ခုမွာအလုပ္လုပ္ေနတဲ.လက္သမားဆရာၾကီးတစ္ေယာက္ဟာ  အသက္အရြယ္ၾကီးလာတဲ.အတြက္အလုပ္ကအနားယူေတာ.မလို.ျပင္ဆင္ေနေလသတဲ.။ဒါနဲ.ဆရာၾကီးဟာ

သူ.အလုပ္ရွင္ကန္ထရိုက္တာၾကီးကိုအက်ိဳးအေၾကာင္းေျပာျပပါတယ္။အိမ္ေဆာက္တဲ.လုပ္ငန္းကိုစြန္.ခြါျပီး

မိသားစုနဲ.သုိက္သုိက္ဝန္းဝန္းနားနားေနေနေနဖို.စိတ္ကူးထားတဲ.အေၾကာင္းေပါ.။ပိုက္ဆံကေတာ. အရင္ကလုိ ဝင္ေတာ.မွာမဟုတ္မွန္းသိေပမယ္. အသက္ကၾကီးလာေတာ. နားခ်င္ျပီလို.လည္း သူကဆိုပါတယ္။ ဘယ္လုိပဲ ျဖစ္ျဖစ္စုထား ေဆာင္းထားတာေလးေတြနဲ. အဆင္ေျပမွာပါလို.လည္း အလုပ္ရွင္ ကို လက္သမားဆရာၾကီးက ေျပာပါတယ္။

  သည္စကားကို ၾကားရေတာ. ကန္ထရိုက္တာၾကီး အေတာ္.ကို စိတ္မေကာင္းျဖစ္သြားတယ္။ တကယ္ေတာ.သူ.လုပ္ငန္းမွာသည္လက္သမားဆရာၾကီးက အခရာဘဲ။အင္မတန္ လုပ္ရည္ကုိင္ရည္ရွိတဲ. လက္သမား ပါ။လက္ရာလည္း အင္မတန္ေကာင္းတဲ.သူဆိုေတာ. ႏွေျမာလွေပါ.။ ေအးေလ--- ဒါေပမယ္. သူလည္း အသက္ၾကီးျပီဆုိေတာ. နားခ်င္မွာေပါ.။ သူ.ဘက္က ၾကည္.ရင္တရားပါတယ္လုိ. ကန္ထရိုက္တာၾကီးက ေတြးပါတယ္။ ဒါနဲ. အနားမယူခင္မွာ အိမ္တစ္လံုးေတာ.မျဖစ္ျဖစ္ေအာင္ ေဆာက္ေပးပါဦး ဆရာၾကီးရယ္၊ က်ေနာ္.ကို ကူညီတဲ.အေနနဲ.ပါလို. ကန္ထရိုက္တာၾကီးက လက္သမားဆရာၾကီးကို ေတာင္းေတာင္းပန္ပန္ ေျပာလာေတာ.တာနဲ. လက္သမားဆရာၾကီးကလည္း ေခါင္းညိတ္လုိက္ပါတယ္။ 

   အဲ.-- အိမ္ကိုလည္း စေဆာက္ေရာ လက္သမားဆရာၾကီးရဲ. စိတ္နွလံုးလား အလုပ္ထဲမွာ မရွိဘူးဆိုတာ ေတာ္ေတာ္.ကို သိသာေနပါတယ္။အင္မတန္သပ္ရပ္တဲ. လက္သမားဆရာၾကီးလုိ. နာမည္ၾကီးလွေပမယ္. သည္အိမ္ကိုက်ေတာ.ျဖစ္ကတတ္ဆန္း၊ျပီးစလြယ္ပဲေဆာ္ထည္.လုိက္တယ္။သံုးထားတဲ.သစ္ဝါးေတြ၊အျခားပစၥည္းေတြကလည္းခပ္ညံ့ညံ့။ အင္မတန္လက္ရာေကာင္းလွပါတယ္၊သပ္ရပ္လွပါတယ္ဆုိတဲ.နာမည္တစ္လံုးကိုအလုပ္ကနားေတာ.မယ္ၾကံေတာ.မွ အဆံုးခံရေတာ.မယ္.လက္ရာ ျဖစ္ေနပါေရာလား။

  အိမ္လည္း အျပီးသတ္သြားတဲ.အခါ ကန္ထရိုက္တာၾကီးက အိမ္ကို လာျပီးၾကည္.တယ္။ ျပီးေတာ. အိမ္တံခါးေသာ.နွင္.တကြ အိမ္ပိုင္ဆုိင္မႈ စာရြက္ စာတမ္းေတြကို လက္သမားဆရာၾကီး လက္ထဲ အပ္လုိက္ျပီး အခုလို ေျပာလိုက္ပါတယ္။ 

  " သည္အိမ္က ဆရာၾကီးအတြက္ အိပ္ပါဗ်ာ၊ ဆရာၾကီး အနားယူတဲ.အခါ နားနားေနေန ေနႏုိင္ေအာင္ က်ေနာ္ ေက်းဇူးျပဳတာပါ " တဲ.။ 

    လက္သမားဆရာၾကီးလညး္ ၾကက္ေသေသသြားတယ္။ 

    သြားျပီ------

ဟာ-- တကယ္လုိ. သည္အိမ္ဟာ သူ.အတြက္ဆုိတာမွန္း ေစာေစာစီးစီးကတည္းက ၾကိဳသိခဲ.ရင္ဘယ္-- သည္လုိ ျဖစ္ကတတ္ဆန္း ေဆာက္ခဲ.မိမွာတုန္း။ ေသေသခ်ာခ်ာ က်က်နန အပ်ံစားျဖစ္ေအာင္ ေဆာက္လုိက္ မိမွာေပါ.။

   ခုေတာ.---

   ခုေတာ.---

ပံုျပင္ေလးကေတာ. သည္ေလာက္ပါဘဲ။  

က်ေနာ္တို.ေတြကလည္း အဲ.ဒီလက္သမားဆရာၾကီးလုိပဲ မဟုတ္ပါလား။ စဥ္းစားၾကည.္ေစခ်င္ပါတယ္။  က်ေနာ္တို.ဘဝေတြကို က်ေနာ္တုိ. ကိုယ္တုိင္ တည္ေဆာက္ေနၾက ပါတယ္။ တစ္ေန.တစ္ခါ ေဆာက္ေနတာပါ။ အဲ.သလုိ ေဆာက္ေနတုန္းမွာ ကိုယ္လုပ္ႏုိင္တာထက္ အမ်ားၾကီး ေလွ်ာ.ျပီး ျဖစ္ကတတ္ဆန္း၊ေပါ.တီးေပါ.ဆေဆာက္မိသြားတာကလည္းခဏခဏပါ။                                   သည္လုိနဲ.ကိုယ္ေဆာက္ထားတဲ.အိမ္ထဲမွာကိုယ္ေနရေတာ.မယ္ဆုိတာကိုသိလုိက္ရတဲ.အခါမွာေတာ.က်ေနာ္တုိ.ေတြလည္းလက္သမားဆရာၾကီးလုိပဲ ၾကက္ေသေသမိရတာလည္း အၾကိမ္ၾကိမ္။ အဲ.ဒီအခါက်မွ ငါ.ႏွယ္.ေနာ္ -- အစကသာ သည္လုိမွန္းသိရင္ သည္လုိမလုပ္မိပါဘူးလို. ၾကိတ္ျပီး ေရရြတ္ မိတာကလည္း မ်ားလွျပီ။

         တကယ္ေတာ. က်ေနာ္တုိ.လူသားေတြအားလံုးဟာ လက္သမားေတြပါဘဲ။ ေနစဥ္ သံေခ်ာင္းေလးေတြ ရိုက္လိုက္ ၊ ေရြေပၚေလးထုိးလိုက္ ေကာ္ပတ္ေလးစားလိုက္၊ နံရံေလး ေထာင္လုိက္နဲ. ဘဝကို တည္ေဆာက္ေနၾကတဲ. လက္သမားေတြပါ။

             ဒါေၾကာင္. ဘာေလးပဲျဖစ္ျဖစ္၊ ဘယ္ေလာက္အေသးအမႊားေလး အတြက္ပဲ ျဖစ္ျဖစ္ မေမ.သင္.တဲ.အခ်က္ကေတာ. ကိုယ္လုပ္သမွ်ဟာ ကိုယ္ေနမယ္. အိမ္အတြက္ သံေလးတစ္ေခ်ာင္း ႏွက္သြင္းလုိက္တာ၊ ေရြေပၚေလး ထုိးလုိက္တာ၊ ေကာ္ပတ္ေလးနဲ. ပြတ္လုိက္တာ၊ တုိင္ေလး တစ္ေခ်ာင္း ထူလုိက္တာ၊အေရာင္တင္ဆီေလးပြတ္လုိက္တာေတြျဖစ္ေနတယ္ဆုိပါဘဲ။အားလံုးစဥ္းစားႏိုင္ၾကမယ္ထင္တယ္။

                                            အတၱေက်ာ္(ေနေပ်ာ္တဲ.ဘဝ ၾကည္ျမတဲ.ဘဝင္ ရႊင္လန္းတဲ.စိတ္)

             အရမး္ေကာင္းလြန္းလို. ျပန္လည္မွ်ေဝလုိက္တာပါ ခင္ဗ်ာ။