အထာကိုင္တယ္ဆိုေပမယ့္ ဗလာဆုိင္ေလးမွာထိုင္ေနတာပါ
အ႐ံႈးကို တြက္ၾကည့္တယ္။ အ၀င္အထြက္မမွ်ဘူး။ စာရင္းမကိုက္ဘူး။
ေမေမေရ… သားရဲ႕အဓိပၸာယ္ေတြေတာ့ ယြန္းကုန္ၿပီထင္တယ္
ေခတ္ရဲ႕ေဘးထြက္ပစၥည္းေတာ့ အျဖစ္မခံႏိုင္ဘူး ေမေမ
ေျမာင္းဆိုးေျမာင္းပုပ္ဆိုေပမယ့္လဲ ျဖတ္စီးရဲရမယ္ ပင္လယ္ဆီ
အခုေတာ့ ပတ္က်ိလို ေကြး၊ တုံ႔ဆိုင္း၊ ထံုထိုင္း
ကိုယ့္ကိုကိုယ္အားမရမႈက ကိုယ္ကိုကိုယ္ေသေၾကာင္းၾကံစည္မႈ
ကိုယ့္ကိုကိုယ္ႏွစ္သိမ့္မရေတာ့လည္း
ကိုယ့္ကိုကိုယ္ အေမြျပတ္စြန္႔လြတ္လိုက္တယ္
ဒီမွာေလ
ေနာက္ျပန္ လွည့္ၾကည့္လြန္းလို႔
အနာဂတ္ကို ေက်ာေပးမိသလိုျဖစ္ေနၿပီ
ဒီမွာေလ
နာက်င္မႈကိုမွ တယုတယလြယ္ထမ္းထား
ဒီမွာေလ
မ်က္ရည္နဲ႔မ်က္ခြက္အထီးတစ္ေကာင္
ေမေမေရ… ဘယ္ေနရာမွာ မွားေနၿပီလဲ။
က်ေနာ္ေရးသားစပ္ဆုိထားတဲ. ကဗ်ာမဟုတ္ပါ။ အစ္ကို တစ္ေယာက္ရဲ.စက္ထည္းမွာေတြ.လုိ. အေမ.ကို သတိရတဲ. စိတ္ေလးနဲ. တင္လုိက္တာပါ။
ကဗ်ာ ဆရာအား အထူးပင္ေက်းဇူးတင္ရွိပါတယ္။
1 comments:
ေမေမေရ.....ဘယ္ေနရာမွားေနပီလဲ
Post a Comment
မိတ္ေဆြမ်ားရဲ. စကားတစ္ခြန္းဟာ ကြ်န္ေတာ္.အတြက္ အားေဆးတစ္ခြက္ပင္ျဖစ္ပါတယ္။